Uroki tego miejsca podziwiaja  jedynie ludzie tacy jak ja -obcy,turysci,kazdy -tylko nie mieszkancy .

Mozna by w tym miejscu powiedziec,ze jak sie czlowiek rodzi,mieszka,wszystko wydaje sie takie "normalne",moze cos w tym jest,ja jednak powtarzam niezmiennie "niedoceniacie tego ,co macie".

   Wiosna tego roku nalezy do nieco kaprysnych-"( stad  tytul ) ",deszcz i slonce -na przemian,jednak musimy wiedziec,ze taka pogoda dzisiaj ,jest zbawieniem dla tutejszej roslinnosci,bo kiedy przyjda upaly a temp.bedzie siegac nawet +50st.C w sloncu, deszcz napewno nie spadnie.

  Dzisiejszy spacer zaowocowal wieloma obrazami ,ktore jak mozemy zaobserwowac roznia sie bardzo a przeciez wszystko co widac na zdjeciach mamy w zasiegu wzroku i oka aparatu.

Zabieram Was na spacer -warto!

   ..dalej juz tylko morze

Idac w glab ladu mozemy podziwiac takie widoki-wyraznie widac na tym zdjeciu ruiny Starego Soverato,zniszczonego przez trzesienie ziemi ( o tym mozecie przeczytac przegladajac strone "Podroze" )

    Kiedy zakwitaja te drobne,dziko rosnace kwiatki-wiadomo ze to wiosna

   Woda plynaca z gruntu,dala zycie niejednemu pokoleniu-mowi sie ze wyplywa ze skal  juz wiele setek    lat -wciaz nadaje sie do picia.

Jedna z uliczek -posciel nadal sie suszy jak dawniej.

   Zatoczylismy kolo i juz jestesmy nad morze.

   Nie mialam pojecia,ze takie skaly mozna spotkac w 10 min drogi od Soverato.

    Domy budowane na skalach budza podziw-i strach

    Oh jak milo!,piekny spacer, tyle emocji,bo tez wciaz odkrywam cos nowego.

Pozdrawiam wiosennie!

Jola.